Ken je dat. Het is gezellig en ineens gaat het gesprek over roken. Bah. Dat het zo duur is, of iemand zegt dat hij al zeker 6 jaar gestopt is, of zoiets, en meteen gaan je hakken in het zand. Je krijgt een beetje dwars gevoel of sluit je af. Tenminste, ik kreeg gelijk zo’n stemmetje in mijn hoofd van “ja hoor, daar gaan we weer” en stak zelfs gelijk een sigaret op. Ik bepaalde zelf wel wat ik deed.
Ze probeerden me nl. mijn vrijheid en rustmomenten af te nemen. Want dat was de betekenis die ik aan de sigaret had toegekend. Vrijheid en rust.
Ik ben dus een roker, nou ja, ik was een roker. Ja hoor, daar gaan we weer.
En ik ben erg blij om te kunnen zeggen:Joecheeee, ik ben nu (sinds 3 maanden) een niet-roker.
Hoe dan? Vraag je je misschien af, of misschien ook niet.
Maar je leest verder, dus neem ik aan dat je interesse is gewekt.
In feite dacht ik er al een tijdje over om te stoppen. Naast alle voor de hand liggende redenen die iemand daarvoor kan hebben – je gezondheid, je kleren en je handen stinken, het is duur, maakt je behoorlijk afhankelijk, je mag op steeds minder plaatsen roken, etc. – was ik van mening dat ik eerst zelf moest stoppen, voordat ik mijn cliënten kon helpen.
Toch wilde ik pas stoppen zodra we in de opleiding het stoppen met roken protocol hadden gedaan. Er moest immers nog iemand roken, om het protocol effectief te testen. Best een goed excuus, toch?
Tja uitstelgedrag, dat is weer een ander verhaal voor een volgende keer.
Pas na het herseninfarct van mijn moeder, nou ja eigenlijk pas na het gesprek met de neuroloog van mijn moeder, die aangaf dat het roken de oorzaak was, kon bij mij de knop om en stopte ik met behulp van hypnose. En ik weet het zeker, ik rook nooit meer!
Ben je klaar met smoesjes en wil je nu serieus stoppen met roken? Bel me dan! Ik help je om te stoppen en een niet-roker te worden.